คนหนึ่งเห็นเป็นยุง อีกคนเห็นเป็นช้าง : เรื่องขี้ปะติ๋วบางอย่าง กลายเป็นฟางเส้นสุดท้ายของระเบิดอารมณ์
ช้างคือปัญหาที่เรียกว่าเป็น ‘ราก’ ของปัญหาทั้งหมด มันฝังอยู่ข้างใน เป็นพื้นฐานของความต้องการที่ไม่ได้รับการตอบสนอง อย่างเช่นการที่คุณรู้สึกว่าไม่มีใครเห็นคุณค่าของสิ่งที่คุณทำ ความรู้สึกมั่นคง ปลอดภัย หรือแม้แต่การนับถือตัวเอง เรียกได้ว่าเป็นส่วนเปราะบางของจิตใจก็คงไม่ผิดนัก
อูด้งเส้นสดยาวเป็นศอกเลย จุ่มลงในน้ำซอส ซู้ดดดด เข้าปาก บอกเลยครับ…..มันนุ่ม….มันหนึบ….มันเคียวอร่อย น้ำซอสคือดีมาก อูมามิ เค็มแบบพอดี
หนึ่งในสิบอาชีพที่มีโอกาสเป็นโรคซึมเศร้ามากที่สุดมีอาชีพนักเขียนอยู่ในนั้น หนังสือหลาย ๆ เล่มที่เขียนออกมาได้ดี ก็มักจะขูดรีดออกมาจากจิตวิญญาณที่แหลกสลาย เช่น แมตต์ เฮก นักเขียนคนหนึ่งที่ใครๆก็แนะนำให้ไปอ่านหนังสือของเขา เขาก็เป็นโรคซึมเศร้าและเขาก็เขียนเกี่ยวกับมัน เช่นกัน
ด้วยความที่หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่เขียนขึ้นมาบนความไม่ทำอะไรที่ตัวเองไม่ต้องการทำ แล้วได้ค้นพบความสบายใจใหม่ๆ การรีวิวเล่มนี้จึงเป็นการรีวิวแบบสบายๆตาม เพราะหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่อ่านแล้วรู้สึกอยากถอนหายใจ แล้วนอนกางแขนกางขาอยู่บนเตียงนิ่งๆเพื่อฟังพอดแคสต์ที่เล่าถึงหนังสือเล่มนี้
การระบาดของโควิดระลอก 3 ทำให้ประเทศไทยเป็นกลายเป็นอัมพาตจนถึงตอนนี้ (ซึ่งก่อนหน้านี้ก็อาการหนักเดี้ยงมาสักพักหนึ่งแล้วนะ) เชียงใหม่ถือว่าได้รับผลกระทบครั้งนี้เป็นอย่างมาก เพราะมีทั้งการตั้งเคอร์ฟิวที่ไม่ใช่เคอร์ฟิว ทั้งการสั่งปิดไม่ให้มีการนั่งที่ร้านแบบไม่มีกำหนด ทำให้ธุรกิจส่วนใหญ่นั้นประสบปัญหากันถ้วนหน้า หลายแห่งต้องมีการปรับ บ้างปรับเปลี่ยนวิธีเข้าถึงลูกค้า เปลี่ยนมุมของการตลาด การออกแบบโปรโมชั่น ไปจนถึงเรื่องการปรับเปลี่ยนแนวคิดแผนธุรกิจ บางแห่งต้องหาลูกค้ากลุ่มใหม่เพื่อจะประคองธุรกิจให้อยู่รอดผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากตรงนี้ไปให้ได้
“I wish I could be the perfect daughter But I come back to the water ~” Soundtrack จากการ์ตูนเรื่อง Moana คือที่มาของชื่อ The Perfect Daughther ที่เกิดจากการกลับมารวมตัวกันของลูกพี่ลูกน้อง 4 สาว คุณออม คุณอิ๋ว คุณอิมและคุณเอี๊ยม “เดิมทีเราตั้งใจที่จะทำให้เป็นบ้านของอาม่าค่ะ แล้วก็ทีนี้พอเรามาดูที่ตรงนี้ มันน่าจะเป็นอะไรได้มากกว่านี้เลยขยายที่ตรงนี้ให้เป็นโรงแรมแล้วพอทำโรงแรมก็เพิ่มเป็นคาเฟ่มาด้วย”
กิน อยู่ ได้ at เชียงใหม่ – บ้านหลังน้อยที่จะทำให้อิ่มท้องและหัวใจ จำไม่ได้แล้วว่านี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่ในการมาแอ่วหาพี่อ๊อด อาจจะหก..เจ็ด…หรือสิบกว่า จำไม่ได้แล้วแต่คือทุกครั้งที่มา ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่มาแล้วจะรู้สึกผิดหวัง เมื่อไหร่ที่มีคนถามว่า “ไปเชียงใหม่ไปทานอาหารร้านไหนดี?” ชื่อร้าน “กินอยู่ได้” นั้นผุดขึ้นมาในหัวเป็นอันดับต้นๆเลย
นาทีนี้ ต้องยกให้เค้าจริงๆ กับทุ่งดอกซีโลเซียสีแดงสายพันธุ์จากฮอกไกโด ที่ I Love Flower Farm ได้นำมาปลูกมีการไล่เฉดสีส้ม เหลือง แดง ชมพู สวยมากจริงๆค่ะ
ไฮเดรนเยียสีฟ้าเป็นดอกไม้ที่แม่ชื่นชอบมากเป็นพิเศษ ดังนั้นการได้ไปทุ่งไฮเดรนเยียจึงเป็นการเดินทางที่แม่ตั้งตารอเป็นพิเศษ ก่อนไปถามเลลาว่า เลลารู้จักดอกไฮเดรนเยียมั้ยลูก เลลาส่ายหน้า พอบอกว่าจะพาไปทุ่งดอกไม้ ก็ตื่นเต้นดีใจใหญ่ เลลาเป็นเด็กที่ชอบดอกไม้แทบจะทุกชนิด แต่หนทางการเดินทางกว่าจะมาถึงที่ทุ่งไฮเดรนเยียอินทนน์นั้น เรียกได้ว่า วิบากเลยทีเดียวค่ะ ทั้งตื่นเต้นและหวาดเสียว เราขับรถมาถึงจุดจอดรถ แล้วต้องเช่ารถชาวบ้านเพื่อนั่งไปที่จุดหมายอีกที เรามาถึงช่วงบ่ายแก่ๆ แดดร้อนทีเดียว ใครจะมาแนะนำให้มาช่วงเช้าดีกว่าค่ะ ตอนมาถึงวิวตรงหน้าคือทุ่งที่เต็มไปด้วยดอกไฮเดรนเยียสีฟ้า สีขาว สีชมพูบานเต็มทุ่ง สวยมากๆ เลลารีบเดินลงเนินไปดูใกล้ๆ ดอกไฮเดรนเยียที่นี่ใหญ่มากจ้า บางดอกใหญ่กว่าหน้าแม่อีก เค้ามีตะกร้าใส่ดอกให้เช่าเป็นพร๊อพถ่ายรูป ตะกร้าละ 20 บาท ส่วนใครอยากได้ดอกไฮเดรนเยียกลับบ้านเค้าก็มีขายนะจ้ะ 3 ดอก 100 บาท สามารถเลือกดอกเองได้เลยค่า ที่นี่เลลาจ๋า ให้ 100 คะแนน เลยค่า ใครอยากมา มาตามพิกัดด้านล่างได้เลยจ้า 🙂 เพจ ทุ่งไฮเดรนเยียอินทนนท์ -สวนคุณทองดี 089 998 4624 https://goo.gl/maps/J6QCpU2PAT5AMNLv7
หลังจากที่หยุดยาวมาถึงวันที่สาม เป้าหมายของเราสามพ่อแม่ลูกวันนี้คือพยายามหาอะไรอร่อยๆใกล้บ้านทานเพราะไม่อยากไปไหนไกลๆ (คือสองสามวันมานี้ภารกิจของพวกเราคือการเคลียร์บ้านเลยเสียพลังงานค่อนข้างเยอะ) จำได้ว่ามีร้านบะหมี่ที่ตบแต่งอารมณ์เหมือนโรงเตี๊ยมของหนังจีนกำลังภายในอยู่แถวๆหางดง ไปค้นลิสต์ของร้านที่เก็บเอาไว้แล้วก็เจอจนได้ “โรงหมี่หอมนวล” ที่ตั้งอยู่แถวบ้านถวายนั้นเอง