วันก่อนมีโอกาสได้คุยกับน้องคนหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องปัญหาและภาระที่น้องกำลังเผชิญอยู่ โดยส่วนตัวแล้วผมพอจะรู้ว่าน้องกำลังเหนื่อยมากเพราะเคยผ่านจุดเหตุการณ์ที่คล้ายกันมาก่อน จำได้ว่าตอนที่ตัดสินใจลาออกจากงานโปรแกรมเมอร์และต้องกลับมาบ้านผมนั่งร้องไห้กับตัวเองอยู่นานหลายชั่วโมง แน่นอนว่ามองย้อนกลับไปผมก็คงยังจะตัดสินใจแบบเดิม เพราะยังเชื่ออยู่ว่ามันเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง แต่การเข้าใจว่ามันเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องไม่ได้ทำให้ความเจ็บในหัวใจลดน้อยลงไปซะเมื่อไหร่ ผมร้องไห้แล้วก็บอกกับตัวเองว่า “มันเป็นสิ่งที่ถูกแล้ว มันไม่ใช่สิ่งที่อยากให้เกิดขึ้น แต่เราตัดสินใจถูกแล้ว”