ทุกคนอยากจะเป็นที่รัก ที่พึ่งพา ที่ถูกคิดถึง แต่บางคนก็พูดว่า “ได้เสมอ” จนมันบดขยี้จิตวิญญาณของคุณเอง นั้นคือสิ่งที่เรียกว่า People Pleaser ตราบใดที่คนอื่นมีความสุขเพราะฉัน พวกเขาจะมีฉันเสมอ
วันก่อนมีโอกาสได้คุยกับน้องคนหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องปัญหาและภาระที่น้องกำลังเผชิญอยู่ โดยส่วนตัวแล้วผมพอจะรู้ว่าน้องกำลังเหนื่อยมากเพราะเคยผ่านจุดเหตุการณ์ที่คล้ายกันมาก่อน จำได้ว่าตอนที่ตัดสินใจลาออกจากงานโปรแกรมเมอร์และต้องกลับมาบ้านผมนั่งร้องไห้กับตัวเองอยู่นานหลายชั่วโมง แน่นอนว่ามองย้อนกลับไปผมก็คงยังจะตัดสินใจแบบเดิม เพราะยังเชื่ออยู่ว่ามันเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง แต่การเข้าใจว่ามันเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องไม่ได้ทำให้ความเจ็บในหัวใจลดน้อยลงไปซะเมื่อไหร่ ผมร้องไห้แล้วก็บอกกับตัวเองว่า “มันเป็นสิ่งที่ถูกแล้ว มันไม่ใช่สิ่งที่อยากให้เกิดขึ้น แต่เราตัดสินใจถูกแล้ว”
มีพี่คนหนึ่งที่ผมรู้จักเขาเพิ่งแต่งงาน ครั้งหนึ่งเคยถามว่าพี่เขาเจอผู้หญิงคนนี้ยังไง? เพื่อนแนะนำมาเหรอ? เขาบอกไม่ใช่เลย เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนที่ไม่เคยรู้จักกัน แต่ได้คุยกันเพราะเห็นรูปโปรไฟล์กันแล้วก็รู้สึกถูกชะตา เขาเลยทักทายไป ผ่านมาแล้วหลายปีหลังจากการเซย์เฮลโล่ในวันนั้น ตอนนี้พวกเขาทั้งคู่กลายเป็นสามีภรรยากันเรียบร้อย ความรักยังคงเป็นหัวใจของความสัมพันธ์สำหรับทั้งสองคน แต่เรื่องแบบนี้ไม่ได้เป็นเรื่องแปลกที่คนตั้งคำถามอีกต่อไป ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นบนสายไฟเบอร์กลายเป็นธรรมดามากขึ้นทุกๆวันสำหรับคนในยุคนี้ และมันจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆอย่างแน่นอน