รีวิวหนังสือ

เหตุการณ์มีอยู่ว่าอยู่ดีๆกระต่าย(ต่าย)ก็รื้อของสะสมสุดรักสุดหวงที่เคยบอกไว้ว่าจะไม่มีวันทิ้งเอามาประกาศขายลงเฟซบุ๊ค เรื่องนี้ทำให้จิ้งจอก(จ๋อม) ตกใจเป็นอย่างมาก จ๋อม : อกหักเหรอต่ายทำไมอยู่ๆถึงขายของสะสมพวกนี้ออกไปละ ต่าย : ก็รู้สึกว่าไม่ได้ชอบมันแล้ว แค่เสียดายเฉยๆ  จ๋อม :เห้ย แต่มันทิ้งง่ายงั้นเลยเหรอ ต่าย : จ๋อม: คืออะไร ต่าย : หนังสือไง ฝึกตัวเองให้เป็นคนที่ทิ้งเป็น จ๋อม: อ่า ต่าย : เป็นหนังสือญี่ปุ่นของคุณชิฮาระ ทากาชิคนแปลไทยคือ สกล โสภิตอาชาศักดิ์ จ๋อม: แปลดีป่ะ ไม่เอาแบบติดกลิ่นวาซาบิ กลิ่นซูชิมานะ ต่าย : ห่ะ? อะไรคือกลิ่นวาซาบิ กลิ่นซูชิ จ๋อม: ก็คนที่แปลแบบติดบริบทของญี่ปุ่นและแปลเหมือนแค่เขียนคำอ่านน่ะ ต่าย : อ่าาาา ถ้าอย่างนั้นเล่มนี้ก็ไทยจ้าเลย โทนวัยรุ่นด้วยเพราะกระชับ จ๋อม:หนังสือญี่ปุ่นนี่เขาไม่ใช่มีแต่พวกที่เชิดชูให้เราเก็บเหรอ ต่าย :ไม่นะ เล่มนี้สอนให้ทิ้งเป็น จ๋อม:  ไหน เล่าให้ฟังหน่อยซิ ต่าย : เริ่มจากชื่อหนังสือก่อนละกันชื่อภาษาญี่ปุ่นคือ […]

ด้วยความที่หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่เขียนขึ้นมาบนความไม่ทำอะไรที่ตัวเองไม่ต้องการทำ แล้วได้ค้นพบความสบายใจใหม่ๆ การรีวิวเล่มนี้จึงเป็นการรีวิวแบบสบายๆตาม เพราะหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่อ่านแล้วรู้สึกอยากถอนหายใจ แล้วนอนกางแขนกางขาอยู่บนเตียงนิ่งๆเพื่อฟังพอดแคสต์ที่เล่าถึงหนังสือเล่มนี้